Songbook :: Störtebeker (traditional)

1. Störtebeker un Gödeke Micheel,
de roveden beiden to glieken Deel,
to Water und ok to Lande,
so lang, dat et Gott van Hemmel verdrot;
do mosten se lieden grote Scahnde.

2. Störtebeker sprok: Alltohand!
De Westsee is uns wohlbekannt
Dahin wöll'n wi nu fahren,
de rieken Kooplüd van Hamborg
Mögt jem ehr Schep nu wahren.

3. Nu leepen se wi dull dahin
in ehren bösen Röversinn,
Bit dat man jem kreeg faten.
Bi't Hilgeland in aller Fröh,
Dar mussen se't Haar woll laten.

4. De „bunte Koh ut Flandern" kamm,
dat Roov-Schipp op de Hören namm
Un stött et wiß in Stücken.
Dat Volk se broch'n nah Hamborg op,
Dar mussen se'n Kopp all missen.

5. De Frone, de heet Rosenfeld,
haut af so manken wilden Held
Den Kopp mit kühlem Mote.
He hadde angeschmörte Schoh;
Bit an sien' Enkel stunn he in Blote.